نقش کاردرمانی در بهبود اختلال نوشتن دانش آموزان دوره ابتدایی

زمینه: نوشتن به عنوان ترسیم دیداری از زبان و گفتار تعریف شده و یک مهارت ضروری برای یادگیری و استفاده از دانش معرفی می شود. این مهارت ابزار اصلی برای موفقیت و مشارکت در فعالیت های متعدد به شمارمی­رود. اختلال نوشتن روی عملکرد آموزشی، اجتماعی، تعدادی از مشاغل، فعالیت ها و ارتباطات فردی دانش آموزان اثر می­گذارد، بنابراین ارزیابی و درمان بهنگام به منظور پیشگیری از بروز مشکلات متعدد در آینده مفید و ضروری است. برای ارزیابی دقیق عملکرد نوشتن، افزون بر بررسی سابقه مراجع، از ابزارهای استاندارد متعدد استفاده می­شود. ابزارهای استاندارد مختلفی برای ارزیابی فرآیند نوشتن یعنی مهارت حسی، حرکتی، درکی، شناختی و روانی دانش­آموز در دسترس است. درخصوص ارزیابی محصول یا دست­نوشته تنها ابزار استاندارد و جامع در دسترس، ابزار ارزیابی دست­نویسی فارسی  است. نتیجه­ گیری: مداخله های کاردرمانی در زمینه اختلال نوشتن در دانش­آموزان شامل رویکردهای رشدی عصبی، آموزشی، حسی حرکتی، بیومکانیکی و روانی اجتماعی است. استفاده ترکیبی از این رویکردها، اثربخشی مداخله را افزایش می­دهد. شناخت کافی از اختلال نوشتن، ارزیابی و مداخله بهنگام لازم و ضروری است. استفاده از ابزارهای مناسب و استاندارد برای ارزیابی و تلفیق رویکردهای مختلف کاردرمانی در قالب فعالیت معنی­دار و هدفمند به درمانگران و متخصصان حیطه آموزش توصیه می­ شود.